بسم الله الرّحمن الرّحیم

    #یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت دهم ( پایانی) ، دهم محرم الحرام(عاشورا)

« اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَباعَبدِالله وَ عَلَی الاَرواحِ الَّتی حَلَّت بِفِنائِکَ عَلَیکَ مِنّی سَلامُ اللهِ أبَدَاً ما بَقیتُ وَ بَقِیَ الَّیلُ وَ النَّهار وَ لا جَعَلَهُ اللهُ ءاخِرَ العَهدِ مِنّی لِزیارَتِکُم اَلسَّلامُ عَلَی الحُسَینِ وَ عَلی عَلِیّ بنِ الحُسَین وَ عَلی أولادِ الحُسَینِ وَ عَلی أصحابِ الحُسَینِ ،  سلام بر تو ای اباعبدالله و بر جان‌هایی که به درگاهت فرود‌آمدند، از جانب من سلام خدا بر تو باد همیشه تا هستم و تا شب و روز باقیست ، و خدا زیارت شما ]را[ آخرین زیارت از سوی من قرارندهد ، سلام بر حسین(ع) و بر علی بن حسین(ع) و بر فرزندان حسین(ع) و یاران حسین(ع) .»

 ✋️والسلام علی عبادالله الصالحین...

سلام دو گونه داریم : یکی هنگام ورود و دیدار و یکی هنگام خروج و خداحافظی ، در ابتدا و انتهای آن زیارت بر اباعبدالله و یارانش تا هستیم و شب و روز هست مؤدبانه سلام می‌دهیم و سلام ورود در این زیارت:« سلام بر تو ای وارث آدم برگزیده خدا ، سلام بر تو ای وارث نوح پیامبر خدا ، سلام بر تو ای وارث ابراهیم دوست خدا ، سلام بر تو ای وارث موسی هم‌سخن خدا ، سلام بر تو ای وارث عیسی روح الله ، سلام بر تو ای وارث محمد(ص) حبیب خدا...»[1]

? انصافاً آیا ما خودمان هم می‌دانیم که به چه کسی داریم سلام می‌دهیم ؟ سلام می‌دهیم بر وارث پیامبران اولوالعزم الهی. و سلام می‌دهیم آن‌گونه که امام‌عصر(ع) سلام می‌دهند :« اَلسَّلامُ عَلَی الشَیبِ الخَضِیبِ ... اَلسَّلامُ عَلَی الخَدِّ التَّرِیبِ ... اَلسَّلامُ عَلَی البَدَنِ السَّلیبِ ... اَلسَّلامُ عَلَی الرَّأسِ المَرفُوعِ ... . »[2] روضه‌ی مکشوف است این سلام ها ، معنی کردن نمی‌خواهد... . اما از تمام این ها بالاتر سلام و درودی است که خداوند بر ایشان نازل می‌کند :« سَلامٌ عَلی إلْ یاسِینَ»[۳]، که یاسین همان پیامبر(ص) است و حسین(ع) «آل» او . و این‌گونه به جانب خویش می‌خواندشان :« یا أیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّهُ، إرجِعِی إلی رَبِّکِ راضِیَهً مَرضِیَّهً ، ای جان آرام گرفته و اطمینان یافته ، به سوی پروردگارت در حالی که از او خشنودی و او هم از تو خشنود است .»[۴]

◀️ امام صادق(ع) به مفضل‌بن‌عمر فرمود که هرگاه میخواهی به زیارت قبر امام‌حسین(ع) مشرف بشوی پیش از روضه منوره (ضریح اصلی) بایست و این دعا را بخوان:« ... السلام علی الأرواح التی حلت بفنائک ، سلام بر روح هایی که به آستانت فرودآمدند .»[۵] در تجمیع تفسیر صاحب نظران در این دعای منقول و در زیارت عاشورا ، مراد از ارواحی که به آستانت فرود آمده‌اند همان یاران صدیق ایشان هستند و توجیحی که برای این مسئله بیان می‌شود آن است که این بزرگواران آنقدر پاک و طاهر از پلیدی های دنیا بوده به طوری که انگار جسمی نداشتند و سرتاپا روح بودند .

? پس سلام می‌دهیم بر همراهان آن حضرت که تا آخرین لحظه نیز ایشان را تنها نگذاشتند و شهید شدند . آنان که امام‌صادق(ع) در وصفشان می‌فرمایند :« طِبتُم وَ طابَتِ الأرضُ الَّتی فِیها دُفِنتُم وَ فُزتُم فَوزاً عَظِیماً ، پاکیزه شدید و پاکیزه شد زمینی که شما در آن دفن شدید و به رستگاری بزرگی رسیدید .»[۶]

◀️ برای کربلا رفته ها کربلا نرفتن سخت است اما کربلا رفتن سخت تر! تا نرفته ای شوق رفتن داری.

 تا رفتی شوق مردن! خدا زیارت حضرت اباعبدالله را نصیبمان کند تا یکبار با توجه قلب این سلام ها را بخوانیم... إن‌شاءالله...

پی‌نوشت‌ها:

1⃣  زیارت وارث   

2⃣  زیارت ناحیه مقدسه

3⃣سوره صافات آیه ۱۳۰ و زیارت آل یاسین

4⃣سوره فجر آیه 27 و 28 . 

5⃣زیارت وارث

6⃣زیارت وارث

▪️  والعاقبه للمتقین ... ▪️

بسم الله الرّحمن الرّحیم

#یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت نهم ، نهم محرم الحرام

« اَلّلهمُ العَنِ العِصابَهَ الَّتی جاهَدَتِ الحُسَینَ وَ شایَعَت وَ بایَعَت وَ تابَعَت عَلی قَتلِه اَلّلهُمَ العَنهُم جَمیعاً ، خدایا لعنت کن جمعیتی را که با حسین پیکار کردند و همراهی نمودند و پیمان بستند و پیروی کردند بر کشتن آن حضرت ، خدایا همه ی آن ها را لعنت کن( از رحمت خودت دور کن.»

 با خودمان چند چندیم ؟!

◀️ وقتی که خواستم این فراز را انتخاب کنم دلم خیلی لرزید . گفتم خدا رحم کند ... فراز بالا یک عبارتی است به بلندای یک تاریخ و به ژرفای تمامی اتفاقات و حوادثِ در طول تاریخ بشر ... . فرازی که نه تنها برای امام حسین(ع) است ، بلکه برای تمامی ائمه است. نه تنها برای ائمه است بلکه برای تمامی مؤمنان . نه تنها برای تمامی مومنان است بلکه برای تمامی مستضعفین جهان است و یا بهتر بگویم برای همه ... . یک مضمون ساده را در خود جای داده است . بدین معنا که هر گاه در قتلی به ناحق پیمان (بایَعَت) ببندیم و همراهی (شایَعَت) و پیروی (تابَعَت) کنیم ، مشمول این لعن هستیم. و شاید این موضوع گستره بیشتری هم دربربگیرد ، هم در تنوع ظلم ها و یا بهتر است بگویم گناه ها  و هم در تنوع همکاری ، رضایت ، یاری ، پیمان بستن و بیعت با فاعل گناه و ... که هر نوع همکاری در گناه مذموم است ،« وَ لا تَعاوَنوا عَلَی الإثمِ وَ العُدوانِ ، و یکدیگر را در گناه و تجاوز یاری ندهید .» [1]

◀️ این جاست که هر شخص باید بنشیند و کلاه خود را قاضی کند که آیا در قتل امام زمانش شریک است یا نه ؟ مگر قتل و شهادت تنها به بعد جسمی مربوط می‌شود ؟ هرگاه در فعل حرامی به هرگونه ی ممکنی دست داشته باشیم ، چه خدای ناکرده خودمان عامل باشیم و چه عامل گناه را یاری کنیم ، به کارش راضی باشیم و ... ؛ ما در کشتن مفاهیم و معارفی که مد نظر امام‌عصر(ارواحنا فداه) است ، شریکیم  و مشمول این لعن امام باقر(ع) که در فراز یاد شده‌است ، می‌شویم .

◀️ بدبختی عظمای ما این است که گاهی در ظلم و گناه شریکیم و خودمان توجه نمی‌کنیم . خودمان را درستکار قلمداد می‌کنیم اما نمی‌دانیم خیلی جاها داریم از مسیر درست و هدایت دور می‌شویم . هر اتفاقی ، حرفی ، سخنی ، اشاره ای ، قدمی و ... که به مثابه حمایت ، تأیید ، همراهی و ... گناهکار باشد حرام است ، بزرگواران! حرام است و ما در آن گناه شریک می‌شویم . حال می‌خواهد یک توئیت در توئیتر باشد و یک پست اینستاگرامی و یا مجالست با گناهکاران و یا حتی‌یک?سکوت‌سیاسی ?   ... .

◀️ شاید بتوان در کنار کلمات بالا ( شایعت ، بایعت ، تابعت) کلمه های دیگر را نیز در نظر بگیریم ؛مثلاً کلمه رضیت ( رضایت دادند) یا کلمه تعاونت (یاری کردند) . چراکه در حدیثی امام صادق(ع) می‌فرمایند:« هر که ظلم کند [ظالم]، و هر که یاری ظالم کند [معاون] ، و هر که راضی به ظلم او باشد [راضی] ، هر سه ظالمند و در ظلم شریک اند. »[2]

  ◀️ حال با خودمان چند چندیم ؟؟ نکند ما هم با یک سخنی ، تأییدی ، قلمی ، قدمی  ... در سربریدن معارفِ امام زمانی شریک باشیم و به مثال فرازی که در ابتدا آورده‌شد مورد لعن قرار بگیریم و خودمان را پشت یک کلمه ⛔️  « روشنفکر » ⛔️ قایم‌کنیم و خودمان را گول بزنیم که یعنی مثلا دنیا جدید شده است ...

پی نوشت ها :

 1⃣  سوره مائده آیه 2 .

 2⃣ بحار الانوار، ج 75، ص 312، ح 16 .

 بسم الله الرّحمن الرّحیم 

#یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت هشتم ، هشتم محرم الحرام

« اَللهُمَّ لَکَ الحَمدُ حَمدَ الشّاکِرینَ لَکَ عَلی مُصابِهِم اَلحَمدُ لِلّه عَلی عَظیمِ رَزیَّتِی ، خدایا تو را ستایش می کنم به [اندازه] ستایش شکرگزاران تو به غم و اندوهی که به من در مصیبتشان رسید . حمد خدا را بر اندوه و غم بزرگ من .»

⬛️ صد شکر خدا را که #عزادارحسینیم ⬛️

◀️ خداوند متعال ، تمامی پیامبران و تمامی معصومین بر مصیبت حضرت اباعبدالله اندوهگین بوده‌اند . در قسمت ششم هم خواندیم که تمام عالم اعم از حیوانات و درختان و حتی اشیاء نیز بر «مُصیبَهً ما أعظَمَها»[1] عزادار بوده‌اند. حال گاهی اوقات ما انسان ها در چه جایگاهی هستیم که عزاداری که نمی‌کنیم هیچ ، علیه آن کتاب ها می‌نویسیم و سخنرانی‌ها می‌کنیم و ... . مگر نه اینکه سطح فهم و شعور آن شیء که برای اباعبدالله عزاداری می‌کند از این چنین مردمان بیشتر است ؟ و این جا چه سخنی به جا تر از این آیه شریفِ قرآن که خداوند متعال می‌فرماید:« أم تَحسَبُ أنَّ أکثَرَهُم یَسمَعونَ أو یَعقِلونَ ، إن هُم إلّا کَالاَنعامِ ، بَل هُم أضَّلُ ، آیا گمان می‌کنی بیشتر آن ها می‌شنوند یا می‌اندیشند ؟ آنان جز مانند چهارپایان نیستند ، بلکه [از] آنان گمراه ترند .»[2]

◀️ گاه ما فکر می‌کنیم که این آیه فقط برای افرادی مثل داعش است؛ اما حقیقت آن است که امروزه گستره‌ی مشمول این آیه از هر زمان بیشتر است . به اطراف خودمان نگاهی بیندازیم... . در تمام این جمعیت چند میلیارد نفری دنیا چقدر کسانی هستند که برای مصائب اباعبدالله گریه و اقامه عزا نمی‌کنند ؟ آیا این ها از آن کبوتری که در روز عاشورا تمام بال و پر خود را خونین کرد و در عزای سرور و سالار شهیدان مویه کرد، کمتر نیستند ؟ این جاست که در قسمت اول فراز مذکور خدا را بسیار بسیار شکر می‌کنیم- ستایش شکرگزاران درگاه احدیت - که ما نیز از این مصیبت وارده اندوهناکیم و همراه با تمامی آسمان و اهالی اش و زمین و موجودات در آن ، عزادار اباعبدالله هستیم.

◀️  تمامی این ها که گفته شد که به خاطر آن خدا را شکر می‌کنیم در کنار علت اصلی این شکرگزاری است و آن رضایت خداوند و پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) به خصوص حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) از اقامه عزا برای حضرت اباعبدالله (ع) است .

حرف آخر این که ... صد شکر خدا را که #عزادارحسینیم

⤴️ پی نوشت ها :

1⃣  زیارت عاشورا

2⃣   فرقان /44 به همین مضمون نیز  اعراف/ 179.

بسم الله الرّحمن الرّحیم

#یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت هفتم ، هفتم محرم الحرام

« اللّهُمَّ اجعَل مَحیایَ مَحیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتِی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد ، خدایا زندگانی ام را زندگی]آمیخته به عشق[ محمد و خاندان محمد و مرگم را مرگ محمد و آل محمد قرار ده. »

ختم به خیر ...

در احادث و روایات متعدد آورده شده که نه تنها زندگانی می بایست بر اسلوب اسلام ناب محمدی باشد و پایه و اساس حیات دنیوی بر آن گذاشته شود بلکه در هنگام مرگ نیز باید موحد و مسلِم از دنیا رخت بربست. در مجال های متعدد از زندگانی الأَئمة الْهُداه المَهدیین برایمان متذکر شده اند . حال در این فرصت می‌خواهیم بررسی کنیم که رحیل آل‌الله و مومنان به سرای باقی چگونه است تا بدانیم در این فراز از دعا از خداوند متعال چه چیزی را درخواست می کنیم.

سه مورد از خصوصیات ممات محمد و آل محمد بدین شرح است :«

1- هیچ کدام از ائمه معصومین با مرگ طبیعی از دنیا نرفتند بلکه به واسطه اعداء یا به آن ها زهر خورانده شد و یا با ضرب و جرح شهید شدند . حضرت امام حسن(ع) پس از شهادت پدر خود امیر المؤمنین(ع) در ضمن سخنرانی خود فرمود:« پیامبر اکرم به من خبر داده که امامت در اختیار دوازده امام از اهل بیت اوست که برگزیده اند. هیچ کدام از ما نیست مگر اینکه یا مسموم می شود و یا مقتول.»[1] و البته حدیث دیگری هم با همان مضمون حدیث ذکر شده از امام رضا‌(ع) نقل شده است که می‌فرمایند :« وَاللهِ ما مِنّا مَقتولٌ اَو شَهیدٌ ، از ما معصومین نیست مگر اینکه کشته وشهید می شود.»[2]

2- مسلمان از دنیا می‌روند. این مورد آنقدر با اهمیت است که حضرت یوسف در قرآن از خدا می‌خواهد که مسلمان بمیرد (یعنی تسلیم خدا باشد) :« تَوَفَّنِی مُسْلِماً »[3]. بله ، موارد بسیارند آن ها که در زندگی مسلمان بودند اما به واسطه اِعمالِ برخی افعال مسلمان نمی‌میرند و این بدان معنی است که از آثار شوم آن اثم معمول ، عدم موت بر دین اسلام است. اما صالحان روزگار همان طور که در زندگی مسلمان بوده‌اند مسلمان نیز می‌میرند . یکی از آن دسته افرادی که مسلمان از این دنیا نمی‌روند کسانی هستند که لجاجت و كتمانِ حق و کفر را تا هنگام مرگ ادامه مى‏دهند . خداوند در بیان سرنوشت آن ها می‌فرماید :« إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ ، كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود .»[4]

3- ممات محمد و آل محمد(ص) همراه با آرامش و بدون هیچ سختی است . امام سجّاد(ع) در پاسخ به پرسش شخصی درباره این که مرگ کافر و مومن چگونه است؟ فرمودند :« ]مرگ[ برای مؤمن چون کندن جامه‏‌هایی چرکینِ شپشی‏ از تن ‏است و از هم ‏گسستن‏ کُند و زنجیرهای گرانبار و جایگزین کردن فاخرترین و خوشبوترین جامه‏‌ها و راهوارترین مرکب‏‌ها و امن‏‌ترین منزل‏‌ها و برای کافر به منزله کندن جامه‏‌هایی فاخر از تن و منتقل شدن از منزل‏‌هایی امن و جایگزین کردن آنها به کثیف‏‌ترین و خشن‏‌ترین جامه‏‌ها و وحشتناک‌ترین منزل‏‌ها و بزرگترین عذاب است .» [5] پیامبر خدا(ص) نیز در حدیثی دیگر می‌فرمایند: "مرگ دسته گل خوشبوی مؤمن است .»[6]

پس ما هنگامی که می‌گوییم « وَ مَماتِی مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد » دست کم از خدا طلب می‌کنیم که هم شهادت را نصیبمان کند ، هم راحت و مسلمان از دنیا برویم . به عبارتی واضح و ملموس تر عاقبت بخیر شویم .

خدایا چنان کن سرانجام کار / تو خشنود باشی و ما رستگار

پی نوشت ها :

1- بحارالأنوار ، ج44 ، ص 139 ؛ جلاءالعیون ، شبر ، ج1 ، ص 370 .

2- شیخ صدوق ، من لایحضره الفقیه ، ج2 ، ص585 ،  ح 3192 .

3- سوره یوسف آیه 101 .

4- سوره بقره آیه 161 .

5- معانی الأخبار: 289 / 4 منتخب میزان الحکمة: 518

6- کنزالعمّال: 42136 منتخب میزان الحکمة: 518

بسم الله الرحمن الرحیم 

  #یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت ششم ، ششم محرم الحرام

« مُصیبَهً ما أعظَمَها وَ أعظَمَ رَزیَّتَها فِی الاِسلامِ وَ فِی جَمیعِ السَّماواتِ وَ الأرضِ ، چه بزرگ است آن مصیبت و چه عظیم است آن عزا در اسلام و در همه ی آسمان ها و زمین »

⬛️  بیرق عزا

◀️  اتفاقی که در کربلا افتاد فی نفسه و بدون در نظر گرفتن آن که امام‌حسین(ع) شهید این دشت بلاست نیز بسیار دردناک و دل سوز است . حتی اگر مصیبت های کربلا برای یک نصرانی هم اتفاق می افتاد دل هر انسان آزاده ای را به درد می آورد . اینکه نزدیک‌ترین خویشاوندانش را بکشند و سر از تن ها جدا کنند و زنان و کودکان آن ها را به اسارت بگیرند و پیکر شهدا را در صحرا رها کنند ... . به قربان امام حسین ... امام حسین بود ، کسی که پیامبر اکرم در وصفی می‌فرماید :« اِنَّ الحُسَیَِ بنَ عَلى فِى السَّماءِ اَکبَرُ مِنه فِى الاَرض ، به طور یقین حسین بن على در آسمان والاتر از زمین است .»[1] حال این دردانه ی حضرت رسول به چه وضع فجیعی به شهادت می‌رسند و الحق که این حدیث پیامبر سزاوار آن خبیثان و اعداء است که می‌فرماید:«مَن عاندهُ ، حَرَّمَ اللهُ عَلَیهِ رایحةُ الجنةِ ، کسى که با او (حسین) عناد ورزد، خداوند رایحه بهشت را بر او حرام گرداند.»[2]

  ◀️  در انتهای عبارت مذکور ، «جَمیعِ السَّماواتِ وَ الأرضِ» آورده شده است. بدین معنا که مصیبت اباعبدالله هم بر فرشتگان و اهالی آسمان ها – که ما اطلاعات زیادی از کم و کیف آن نداریم – سخت و سنگین است و هم بر اهالی زمین از انسان ها گرفته تا حیوانات و نباتات و اشیاء.

◀️  از دیدگاه علمی- دینی نظریه « لا شَیءٌ إلّا مُحیَی ، چیزی نیست مگر زنده » به اثبات رسیده است. تمام این عالم زنده است ، تسبیح گوی خدایند. این آیه مهر تأییدی است بر آن مدعا که خداوند باری تعالی می‌فرماید :« تُسَبِّحُ لَهُ السَّمواتُ السَّبعُ وَ الاَرضُ وَ مَن فِیهِّن وَ اِن مِن شَىءٍ اِلّا یُسَبِّحُ بِحَمدِهِ وَ لكِن لاتَفقَهُونَ تَسبیحَهُم... ، آسمان‌هاى هفتگانه و زمین و هر كس در آن هاست، او را تسبیح می‌گویند و هیچ چیزى نیست مگر آن كه همراه با ستایش تسبیح او می‌گوید ولی شما تسبیح آن ها را نمی‌فهمید.»[3] حال ما تسبیح گفتن آن ها را متوجه نمی شویم دلیل موجهی بر عدم وجود این واقعه نیست. چه بسا برخی عرفا که با استعانت از حدیث امام‌صادق (ع) که می‌فرماید:« اَلسُّجود عَلى تُربَةِ الحُسَينِ عَلَيه‌ِالسَّلام يَخرِقُ الحُجُبَ السَّبع ، سجده بر تربت حسين(ع) حجاب‌هاى هفتگانه را پاره مى‏كند.»[4] از حجاب های ظلمانی عبور کرده اند و گوش جانشان صدای ذکر « سبوحٌ قُدّوس رَبُّنا وَ رَبّ المَلائِکَهِ وَ الرُوحِ» ما سوی الإنسان را شنیده‌باشد.

◀️ احادیث متعددی در باب عزاداری حیوانات وجود دارد که به دو مورد آن اشاره می‌کنم :

1⃣  روایت است که امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «پدر و مادرم فداى حسین باد كه در بیرون شهر كوفه كشته خواهد شد، به خدا قسم گویا مى‎بینم كه جانوران بیابان از انواع وحوش بر سر قبر او گردن كشیده و بر او می‎گریند و از شب تا صبح براى او مرثیه می‎خوانند .»[5]

2⃣  « وقتى امام حسین(علیه‎السلام) شهید شد و جسم شریفش بر خاك كربلا افتاد و خون بدنش به روى زمین ریخت مرغى سفید آمد پر و بال خود را به خون آن حضرت آلوده كرد و پرواز نمود و بر شاخه درختى نشست. جماعتى از مرغان را دید كه به دانه و علف و آب مشغول هستند. به آنها گفت واى بر شما به لهو و لعب مشغولید و در طلب دنیا می‎باشید و حال آن كه امام حسین(ع) در زمین كربلا در این هواى گرم به روى زمین افتاده و خون از بدنش جارى گشته. چون مرغان این را شنیدند همگى هم آواز شده به جانب كربلا پرواز كردند و چون رسیدند دیدند حسین (ع) سر بر بدن ندارد بى غسل و كفن بر روى خاك و خاشاك كربلا افتاده‌است. مرغان چون این منظره را دیدند صیحه زده و آغاز به گریه و زارى نمودند و خودشان را بر خون حضرت مالیدند و سر تا پاى خود را خون آلود كرده و هر كدام به جانب شهرى رفتند تا اهل عالم را از این فاجعه آگاهى دهند. آن مرغى كه به مدینه آمد قبر پیغمبر را طواف كرد. قطرات خون از او می‎چكید و می‎گفت:« اَلا قَد َقُتِلَ الحسینُ بِكَربَلا، همانا حسین در کربلا کشته شد.» مرغان دیگر اطراف او جمع شدند و بانگ نوحه برآوردند.»[6]

پی نوشت ها :

1⃣   عیون اخبار الرضا 1/60 و بحار الانوار 36/204

2⃣   بحار الانوار 35/405 و احقاق الحق 9/202

3⃣  سوره الاسراء آیه 44

4⃣  مصباح المتهجد، ص 511/ بحارالانوار، ج 98، ص 135

5⃣   حارث اعور ، کامل الزیاره

6⃣   منتخب از طریق اهل بیت ، شیخ طریحى  

بسم الله الرحمن الرحیم

#یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت پنجم ، پنجم محرم الحرام

« ... یا اَباعَبدِالله إنِّی أتَقَرَّبُ إلَی الله وَ إلی رَسولِه وَ إلی اَمیرِالمُؤمِنین و إلی فاطِمَه و إلی الحَسَنِ وَ إلَیکَ بِمُوالاتِک وَ بِالبَرائَهِ مِمَّن أسَّسَ أساسَ ذلِک وَ بَنی عَلَیهِ بُنیانَه ، ای اباعبدالله من به خدا و رسولش و امیرمومنان و فاطمه و حسن تقرب می‌جویم ، به دوستی تو و به بیزاری از کسی که پایه گذاری کرد اساس این واقعه را و بنا نهاد بر آن بنیانش را .»

قسمت (الف)

◀️کلید رضایت درگاه احدیت ، رضایت رسول خداست و کلید رضایت رسول خدا استمساک به ثقلین است . پس با دوستی با اهل‌بیت تقرب الهی که نتیجه رضا ی خداوند است را به دست آورده ایم . و البته در جنبه دیگر این تقرب ارزشمند و برای تکامل آن باید از ظالمان عالم علی الخصوص ظالمین در حق اهل بیت (علیهم السلام) بیزاری جست .

◀️سالها پیش دوست سنی مسلکی داشتم . از او پرسیدم چرا خلفای سه گانه را قبول داری و حضرت علی (ع) را به عنوان خلیفه چهارم ؟ و  گفت :« مگر چه عیبی دارد . ما که علی(ع) را قبول داریم . خدا را چه دیدی ؟! شاید در قیامت حق با آنان بود . پس من هر دو را ]خلفا و امام علی(ع)[ قبول دارم تا در روز قیامت سربلند باشم !»

← پس در این جا اولین عیبی که از عقیده او گرفته می‌شود آن است که برای رضا ی الهی علاوه بر آن که تولی لازم است به همان مقدار تبیین مواضع و عقاید و برائت از ظالمان و مشرکان لازم الاجراست . حال چگونه می‌توان هم علی(ع) را قبول داشت هم ... .

←اصل و ماهیت قیام امام حسین(ع) برائت از ظالمان بود. چراکه تمام این حوادث به واسطه عدم بیعت و همراهی با فاسق و فاجری چون یزید بود .

◀️ ابوذر صحابي بزرگ رسول الله (ص) از آن حضرت نقل کرده است که از حضرتش شنيديم که می‌فرمود:« الا إنَّ مِثلَ اَهلِ بَيتي فيکُم مِثلَ سَفينهِ نوح مِن قَومه ، مَن رَکَبَهٰا نَجا وَ مَن تَخَلَّف عَنها غَرق ، مثل ‌اهل ‌بيت ‌من(ع) در ميان شما مانند کشتي نوح (ع) در قومش می‌باشد هر کس بر آن نشيند نجات يابد و هر که از آن تخلف ورزد غرق شود.»[1] حال اگر ما بیائیم و هم امام حسین(ع) را قبول داشته باشیم و هم خدای ناکرده معاویه یا یزید سوار برکشتی هستیم یا نه؟ پس به همان اندازه که به واسطه ی دوستیِ امام حسین(ع) به خدا نزدیک می‌شویم همان قدر هم از دشمنان و ظالمان در حق ایشان نیز باید برائت بجوییم ...

قسمت (ب)

حضرت فاطمه(س) از پیدا بودن حجم بدن زنان به هنگام تشییع جنازه ناراحت بوده است. از این رو، وصیت کرد که برایش تابوتی ساخته شود.اسماء بنت عمیس به حضرت فاطمه(س) گفت در حبشه تابوتی دیده که بدن مرده را می‌پوشانده است. حضرت از او خواست که برای او نیز چنین تابوتی ساخته شود و اسماء در زمان حیات حضرت آن را ساخت[2] و حضرت - که پس از رحلت پیامبر(ص) تا آن روز خندان دیده نشده بود - با دیدن آن تبسم نمود و دعا کرد که خداوند اسماء را از آتش جهنم حفظ کند .

◀️این سر گذشت اولین تابوت ساخته شده پس از اسلام است . بعد از این ماجرا اموات مسلمانان در تابوت گذاشته می‌شوند و پایه گذار این سنت حسنه اسماء بنت عمیس بود . از پس هرگاه جسد میت زن مسلمانی به واسطه ی درون تابوت بودن از بی احترامی مصونیت یابد ثوابی نیز برای اسماء نوشته می‌شود.

←دقیقا عکس همین قضیه هم در پایه گذاری سنت سیئه (بد) برقرار است .

◀️حال در این فراز از دعا از کسانی دوری می‌جوئیم که ظلم بر ائمه را پایه گذاری کردند و بنیان بی‌حرمتی بر آن بزرگواران را بنا.

←إن‌شاءالله در زمانه ی کنونی هم بتوانیم حدود و ثغور تولی و تبری را بشناسیم و بدان عمل کنیم.

پی نوشت ها :

1⃣ بحار الانوار ج 27 ص 112

2⃣ کلینی، 228.3، ابن عبدالبر، 1897.4

بسم الله الرحمن الرحیم

یک‌نکته‌ازاین‌معنی

قسمت سوم ، سوم محرم الحرام 

«فأسئَلُ الله ... أن یَرزُقَنی طَلَبَ ثارِکَ مَعَ إمامٍ مَنصورٍ مِن أهلِ بَیتِ مُحمَّدٍ و آلِ مُحمد ... ، پس از خدا در خواست می کنم که روزی من گرداند تا با امام منصور از اهل بیت محمد‌(ص)خون‌خواه توباشم.»

✅ قیام منتقم

ما شیعیان دمی از کعبه چشم فرونمی‌بندیم ، چرا که هر آن منتظر ظهور و درک حضور هستیم . علاوه بر آن که می‌دانیم حضرت بقیه الله خود فرموده اند که گشایش کارهامان در انتظار فرج است ، از مهم ترین انگیزه های انتظار ، خون خواهی سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله توسط بقیه‌الله‌الأعظم(عج) است . در روایات متعدد امام زمان(عج) را منتقم خون به ناحق ریخته شده اباعبدالله میخوانند همان طورکه در دعای ندبه میخوانیم :« أینَ الطّالِبُ بِدَمِ المَقتولِ بِکَربَلاءَ ، کجاست خون خواه آن کشته شده در کربلا ؟»

در روایات مختلفی از فضیلت و خصوصیات یاران خاص حضرت منتقم سخن به میان آمده ، از تعداد و ویژگی های ظاهری آنان گرفته تا وظیفه‌شان . قدر مسلم همه آن ها از نیکان روزگارند و اسم آنان در لوحی محفوظ و مهر و موم شده نگهداری می شود . به همراهی اینان است که امام زمان یکی یکی به وعده های الهی تحقق می بخشد ، از ظالمان عالم انتقام می‌گیرد و به خون‌خواهی از جد غریبش به پا می‌خیزد . این وعده الهی است و خداوند متعال در آیه 5 سوره ی قصص میفرماید :« وَ نُریدُ أن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأرضِ وَ نَجعَلُهُم اَئِمَّهَ وَ نَجعَلُهُمُ الوارِثینَ ، و ما میخواستیم به آنان که در سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند ، نعمت های با ارزش دهیم ، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان گردانیم .»

ارزش و عظمت خون خواهی هرکس به قدر صاحب آن خون است و خون‌خواهی امام حسین (ع) که ثارالله است از عظمتی برخوردار است که هیچ کس جز آن منتقم نمی‌تواند آن را کامل درک کند . به همین علت برای آن که بتوانیم در حد استعداد و ظرفیت خودمان آن عظمت را استخراج کرده و درک نماییم در این زیارت شریف از خدا میخواهیم که مارا خون خواه آن حضرت قرار دهدو این سعادت بزرگ را روزی ما نماید ، إن‌شاءالله

بسم الله الرحمن الرحیم

یک نکته از این معنی ، قسمت دوم

« و َلَعَنَ اللهُ المُمَهِّدینَ لَهُم بِالتَّمکینِ مِن قِتالِکُم ، خدا لعنت کند آن مردمی را که از اُمرای ظلم وجور برای قتال با شما تمکین و اطاعت کردند . «

در فقه اسلامی و در باب ولایت الهی ، با اصطلاح طاغوت رو‌به‌رو می شویم . ولی و سرپرست حقیقی انسان ها خداست و فرمانبرداری از او و از کسانی که مشخص می کند واجب است و کسانی که به مردم فرمان می دهند و قانون گذاری می کنند در حالی که خدا آن ها را تعیین نکرده و فرمانشان و قانونشان از قرآن نشأت نگرفته است ، طاغوت نامیده می شوند و براساس آیه 60 سوره نساء که میفرماید :« ألَم تَرَ إلَی الَذینَ یَزعَمونَ أنَّهُم امَنوا بِما اُنزِلَ إلَیکَ وَ ما اُنزِلَ مِن قَبلِکَ یُریدونَ أن یَتَحاکَموا إلَی الطّاغوتِ و قَد اُمِروا أن یَکفُروا بِه و یُریدُ الشَیطانُ أن یُضِلَّهُم ضَلالاً بَعیداً ، آیا ننگریستی به کسانی که گمان و ادعا می کنند ایمان آورده اند به آنجه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل شده می خواهند داوری نزد طاغوت ببرند در حالی که باید به او کافر شوند ؟ و شیطان میخواهد که گمراهشان کند ، گمراهی سخت » ، مراجعه مردم به طاغوت و انجام دستور های وی بر مسلمانان حرام است . زیرا با این کارشان به گمراهی سخت افتاده اند و این یعنی سقوط در آتش . مردمان زمانه ی اباعبدالله الحسین زیر بار طاغوت رفتند و از اطاعت ولی حقیقی، که خداوند منصوب کرده سر باززدند. این چنین مردمان هستند که قرآن کریم در وصف حال آنان در قیامت این گونه بیان می کند :« وَ إذ یَتَحاجُّونَ فی النّارِ فَیَقولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذینَ استَکبَروا إنّا کُنّا لَکُم تَبَعا فَهَل أنتُم مُغنونَ عَنّا نَصیباً مِنَ النّارِ ، آن گاه که در آتش به مجادله برخیزند ، ضعیفان به مستکبران گویند : ما پیرو شما بودیم ؛ آیا می توانید مقداری از این آتش را از ما دفع کنید ؟ » یعنی آنان که در دنیا ضعیف بودند و به زیر دستی حاکمان زورگو و ظالم رضایت دادند و در ظلم و جنایتشان از آنان تمکین و اطاعت کردند هم در این دنیا به دست آن ها تحقیر شده اند و هم در آخرت در عذابند و این مستکبران هرگز نمی توانند در آخرت حمایتی از آنان کنند و یا آتش را از آنان دفع . این گونه مردمان اند که مورد لعن امام باقر علیه السلام در زیارت عاشورا قرار گرفته اند ، زیرا در جهنم و آتش معذب و دور از رحمت خدایند .

دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دام ظله العالی) از زحمات حضرت آیت الله دژکام پیرامون همکاری در جمع آوری خاطرات و اسناد ارزشمند مردم جهرم تشکر کرد . متن تقدیرنامه به این شرح است :