برگرفته از خطبه اول نماز جمعه جهرم مورخ99/11/03

 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا »  انفال29

تقوا که بعضی آن را پروا معنا کرده‌اند یعنی ملاحظه و پروای خداداشتن و نقطه مقابلش بی‌تقوایی یعنی بی پروایی و بی ملاحظه بودن است. تقوا برکات زیادی دارد و خداوند متعال در سوره مبارکه انفال آیه  29 تعدادی از این برکات و فواید را بیان فرموده‌اند، از جمله این‌ اگر که اهل تقوا باشید خداوند متعال در وجود شما و در لابلای دستگاههای ادراکی شما چیزی بنام فرقان « فارق»  یعنی جداکننده  حق و باطل قرار می‌دهد. اگر دل، فکر، رفتار، اعضا و جوارح و بالاخره زندگی انسان پاک باشد خدای متعال جایزه‌ای عنایت می‌کند که همان روشن‌بینی است که هرگاه میان دوگانه حق و باطل قرار می‌گیرد و می‌خواهد خوب و بد، درست و نادرست، هدایت و ضلالت، حق و باطل را تشخیص دهد و تصمیم بگیرد و قضاوت کند به کمکش می‌آید. ما انسانها در سراسر زندگی با درست و نادرست و با حق و باطل سروکار داریم. در دوستی‌ها، مشاوره‌ها، قضاوت‌ها، انتخاب‌ها و بالاخره در تصمیمات جدی برای خود و اعضای خانواده محتاج یک روشن‌بینی هستیم که حقیقت افراد و اشیاء و کارها را بفهمیم. گاه یک اشتباه در تشخیص درست و نادرست و یا حق و باطل، زندگی انسان را بر باد می‌دهد که شاید قابل جبران نباشد. بنابراین خدای متعال می‌فرماید در دل، فکر، رفتار، سخن گفتن، دیدن و شنیدن، اهل پروا و تقوا باشید و خدا را ملاحظه و حرف او را زیرپا نگذارید. هرگز چشم، گوش، فکر، دل، اعضا و جوارح خود را آلوده به انحراف و گناه نکنید. واجبات و محرمات او را جدی بگیرید. در یک کلام اگر بندگی خدا کنید با روشن بینی اعطایی، درست و نادرست را تشخیص می‌دهید و این سرمایه کمی نیست. در طول تاریخ کم نبودند افرادی که در بخشی از زندگی تقوا را فراموش کردند و در قضاوت‌ها و تصمیم گیری‌هایشان مرتکب اشتباهات عجیبی شدند و ما هم این گونه‌ایم لذا باید بسیار مواظبت نماییم. به هر حال نکته مهمی که از این آیه شریفه استفاده می‌شود این که انسانهایی که واقعاً اهل پروا و خداترسی هستند و قلب خدایی دارند و سعی می کنند که گناه نکنند، در یک کلام آدم های پاکی هستند ، نظر، ایده، رویکرد و تصمیم شان می‌تواند تا اندازه ای به ما کمک بکند چرا که «المومنُ ینظر بنورالله» اگر پاک و باتقوا باشیم شاگرد مکتب خداوند می‌شویم و او چیزی به ما یاد می‌دهد که دیگران ندارند «وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ» و آن یگانه معلم هستی چیزهایی به ما می‌آموزد که به هرکسی یاد نمی‌دهد. اوست که فرمود « وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ » ما هدایت می کنیم کسی را که برای ما خالصانه مجاهدت و کار کند و در ضمیر و باطن او نورانیت و بصیرت و روشن بینی قرار می‌دهیم که حق و باطل را می شناسد.

در روزگار ما بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (ره) نمونه‌ای از این حقیقت است. هرچند معصوم نبود ولی در پرتوی تقوا صاحب یک روشن بینی بود که شیاطین و شیطان صفتان و منافقین نتوانستند او را فریب دهند. اوایل انقلاب یاسرعرفات سفری به کشور ما داشت وعکسی از او منتشر شد که دست امام راحل را گرفته بود اما امام (ره) چندان محلی به او نمی‌داد. ما از خود می‌پرسیدیم که چرا امام(ره) اعتنایی به او ندارد؟ تا این که دست در دست صهیونیست ها گذاشت و با آنها کنار آمد و صلح کرد وروشن شد که او کسی نیست که بشود رویش حساب کرد. چریک‌های فدایی خلق و مجاهدین خلق هم خیلی از شخصیت‌های تراز اول حوزوی و دانشگاهی دوران قبل از انقلاب را فریب دادند. به امام راحل هم نامه نوشتند و تقاضای همکاری داشتند، عده‌ای از شخصیت‌های آن زمان هم که فریب خورده بودند از ایران به نجف سفارش فرستادند و امام (ره) فرمودند یک چند نفری از همین‌ها (حسین روحانی، تراب حق شناس) آمدند و می‌خواستند مرا گول بزنند و با خودشان همراه بکنند. من 24 روز و هر روز یکساعت و نیم حرفهای آنها را شنیدم گه گاهی محفوظاتی از نهج البلاغه داشتند که من حفظ نبودم! امام راحل در جریان قائم مقام رهبری در آن نامه‌ای که چندماه قبل از ارتحال‌شان نوشتند صراحتا به آقای منتظری گفتند که والله قسم من از ابتدا با انتصاب شما مخالف بودم. در ماجرای دولت موقت که آن اشتباه اتفاق افتاد فرمودند والله قسم من از ابتدا با نخست وزیری بازرگان مخالف بودم. باز فرمودند والله قسم من به رئیس جمهوری بنی صدر رأی ندادم. این نمونه ها همان روشن بینی است که شخصیتی در پرتو تقوا پیدا می‌کند و با مطالعه و زیاد درس خواندن و فقه و اصول و فلسفه و این چیزها به دست نمی‌آید. آن بزرگوار می‌فرمودند که تقوا برای همگان لازم، اما برای مسئولین لازم تر است. چون مسئولین دائماً در معرض همین فریب‌ها هستند و گاهی در تصمیمات بزرگ باید به افرادی اعتماد کنند لذا روشن بینی لازم است. در این غائله برجام از همان ابتدا مقام معظم رهبری فرمودند که من به اینها مخصوصا آمریکا اعتماد ندارم تا این که مجلس و شورای عالی دفاع ودیگران آن قدر پافشاری کردند تا بالاخره ایشان مجبور شد بپذیرد اما مانند پدر مهربانی که اجازه تجربه می‌دهد شروطی قرار دادند و بارها فرمودند به حرف اینها اعتماد نکنید و تضمین‌های عملی از آنها بگیرید، اما حرف این بزرگوار را گوش ندادند و به حرف‌های آنها اعتماد کردند و از صفر تا صد تعهدات را انجام دادند و شش سال مملکت ما را معطل گذاشتند.

از خدای متعال می خواهیم که به ما توفیق تقوا عنایت کند تا  در پرتو روشن بینی، هدایت و ضلالت، حق و باطل، آدم های درست و نادرست  را در زندگی فردی و اجتماعی تشخیص دهیم و در دنیا و آخرت از برکاتش بهره مند شویم.