با سمه تعالي

تمجيد مفسر کبير قرآن ،حضرت علامه ،آيت الله جوادي آملي حفظه الله از رزمندگان جهرمي

    ايشان مي فرمايند: من يک وقتي به اتفاق مرحوم آيت الله فاضل ( رض) و بعضي از همراهان رفتيم جبهه . آنجا برادران جهرم سميناري داشتند در 27 رجب به نام همايش و سمينار تهذيب . آنجا من سخنراني داشتم. از ما هم دعوت کردند به همراه آن مرحوم ،يک يا دو شبي را در ميان آن نيروهاي جهرم بوديم. من همان هوا و حالي را که در شب مشعر داشتم درآنجا برايم پيدا شد .روي همان شن ها خوابيديم. آنطوري که در مشعر بود. نيم ساعت قبل از اذان صبح پيرمردي آمد و جوانها را بيدار کرد براي نماز شب.نماز شب شان را خواندند ، نماز نافله صبح شان را خواندند ،نماز صبح شان را به جماعت خواندند ،زيارت عاشورايشان را خواندند ،بعد خوابيدند. همان حال و هوايي که يک حاجي در مشعر دارد ما همان شب برايمان پيدا شد. اين يقينا به ثمر مي رسد. اين حال و هوا اينچنين بود .

«برگرفته از روزنامه کيهان ، سه شنبه 29 ارديبهشت 1388»